* * *

Стомлены і целам, і душою
ў гэтай мітусні людской і тлуме
прагну я хоць крышачку спакою
для маіх незразумелых думак.

Мы заблыталіся ў нудных спрэчках,
у размовах, у даведках, дагаворах...
Сэрца сціхне...
                                толькі крыкам нейчым
будзем спынены і мы, як прыгаворам.