КРОПЛЯ

                             Чалавеку

Кропля вады ў далонях.
Кропля вады... Адна...
Гарача-агністыя коні
грымяць капытамі ў скронях,
а кропля вады адна.

Адна?
          Не адна,
                         а мора.
Цэлае мора ў кроплі!
Таму і смага – не гора,
таму і стома – не змора:
цэлае ж мора ў кроплі!

Цэлае мора... Міжволі
крануў языком...
                           Да дна!!
Не думаў, не верыў ніколі,
што кроплі будзе даволі,
хоць кропля была адна.